شناسایی عارضه های شرکت های عضو زنجیره تامین و اولویت بندی راهکارهای موثر با استفاده از تکنیک تاپسیس فازی

مروزه زنجیره تامین مفهومی کاملا شناخته شده در صنایع مختلف تولیدی و خدماتی است و یکی از عوامل کلیدی موفقیت در کسب و کار است. بررسی فضای کسب و کار خودروسازان در ایران نشان دهنده پشت سرگذاشتن مرحله رشد سریع اولیه و اشباع بازار است. به منظور پا سخگویی هرچه بهتر به نیاز مشتریان ، ضروری است کلیه عناصر و اجزای درگیر در چرخه تامین، تولید و توزیع محصول یا خدمت به شیوه ای موثر با یکدیگر در ارتباط بوده و مکانیز مهای مناسبی را به منظور کاهش هزینه ها و در عین حال افزایش کیفیت محصول ارایه شده به مشتریان , به منظور حفظ سوددهی و شناسایی فرصت های بهبود در سازمان بکار برند . علاوه بر این ، هزینه های بالای ایجاد محصول در زنجیره تامین خودروسازی، این زنجیره را شدیداً نیازمند همکاری، هماهنگی و ارتباط متقابل بین اجزای زنجیره نموده است . اولین جایی که می توان کاهش هزینه و شناسایی فرصت های پیش رو را از آن شروع کرد ، زنجیره تامین سازمان است. سازمان در هر زنجیره ای ، به دنبال ایجاد بهبود در ساختارهای سازمان هستند . در این مسیر دو سوال مطرح می شود. اول اینکه چه فرصت هایی برای بهبود وجود دارد و دوم اینکه کدام فرصت با توجه به محدودیت های موجود ، ارزش بیشتری را برای سازمان ایجاد خواهد کرد. در این راستا ، عارضه یابی با پاسخگویی به این سوالات ، سازمان را در کسب ارزش و ایجاد بهبود یاری می دهد.در این مقاله روشی جهت ارزیابی زنجیره تامین در سطوح مدیریتی و سازمانی ، جریان اطلاعات ارائه شده است. عارضه یابی زنجیره تامین این امکان را فراهم می کند تا بتوان علل ریشه ای ایجاد عوارض را شناسایی کنیم و راهکارهای در جهت بهبود آن ارایه نماییم.